عزّت ، عدالت ، افتخار

إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ 

سوره بقره آیه 131

ترجمه آیه : [و یاد کنید] هنگامی که پروردگارش به او فرمود: تسلیم باش. گفت: به پروردگار جهانیان تسلیم شدم.

نکات و توضیحات : اسلام و تسلیم  هر دو بدین معنا هستند که کسی و چیزی مطیع دیگری باشد و هرگز او را نافرمانی نکند. در این آیه و مانند آن، اسلام یعنی تسسلیم مطلق بودن در برابر دستوهای الهی و آنچه از خدا رسیده است. تسلیم خدا بودن در اجرای مقرّرات و دستورها االهی، درجات متفاوتی دارد. پایین ترین درجه اسلام، اقرار زبانی به یگانگی خداوند و دیگر معارف الهی است که آن را شهادتین می نامیم. بی شک مقصود اسلام حضرت ابراهیم(ع) در چنین آیاتی این مرتبه از اسلام نیست؛ بلکه تسلیم شدن در برابر خدا بدین صورت است که بنده، خود مالک هیچ چیزی نداند و خدا را مالک حقیقی همه اشیاء و از جمله وجود خود شناسد. در این صورت، خواست خدا، خواست او خواهد شد و تمام تلاشش به دست آوردن رضایت خداوند می شود.

منابع

* قرآن حکیم همراه با ترجمه و شرح آیات منتخب (ترجمه  آیت الله مشکینی ، ناشر مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران)

 * نرم افزار قرآنی بشارت 2.0(محصول شرکت پرنیان پردازش پارس www.parnianportal.com)